پاسخ به چند پرسش رایج حقوقی

در برخی از قراردادها، مدت  قرارداد از جمله ارکان تشکیل دهنده آن محسوب می‎شود، مثل قراردادهایی که  موضوع آن عرضه خدمات یا انجام کار است و یا در قرارداد اجاره، که تاریخ از  جمله شرایط صحت و درستی آن است؛ به نحوی که اگر مدت اجاره معلوم نباشد،  قرارداد باطل است.

قرارداد ها و معاملات از مهم ترین  مباحث مسائل حقوقی هستند که هر فردی در طول زندگی با آن ها مواجه می‎شود.  بنابراین برای پیشگیری از مواجه با هر گونه مشکل لازم است که افراد جامعه  تا حدودی از دانش حقوقی اطلاع و اگاهی داشته باشند. به همین دلیل در مجله دلتا تلاش شده تا به برخی از پرسش های حقوقی درباره تنظیم قرارداد و معاملات با  توجه به قوانین و مقررات پاسخ داده شده است. در ادامه با ما همراه باشید.

چه زمانی برای تنظیم قرارداد مناسب تر است؟

در برخی از قراردادها، مدت قرارداد از جمله  ارکان تشکیل دهنده آن محسوب می‎شود، مثل قراردادهایی که موضوع آن عرضه  خدمات یا انجام کار است و یا در قرارداد اجاره، که تاریخ از جمله شرایط صحت  و درستی آن است؛ به نحوی که اگر مدت اجاره معلوم نباشد، قرارداد باطل است.  در این موارد بهتر است که تاریخ هم به صورت عدد و هم به صورت حروف درج  شود، زیرا از نظر حقوقی بسیار اهمیت خواهد داشت. در مواردی ممکن است تاریخ  انتقال یا تاریخ انجام کار غیر از تاریخ تنظیم قرارداد باشد. بنابراین در بندی جداگانه با عنوان مدت قرارداد باید زمان دقیق آغاز  و پایان کار تصریح شود. اگر تاریخ شروع قرارداد به دلیلی از قلم بیافتد و  در قرارداد ذکر نشود تاریخ امضای قرارداد تاریخ آغاز آن محسوب می‎شود.

نکاتی که باید برای تعیین مبلغ قرارداد در نظر گرفته شود؟

مبلغ یا قیمت قرارداد که در قراردادهای  خرید و فروش به آن ثمن معامله می‎گویند، ارزشی است که در مقابل کالا یا  خدمات پرداخت و توصیه می‎شود که میزان و نحوه پرداخت قیمت مورد معامله  دقیقاً با ذکر جزئیات اقساط و مدت آن و یا اسنادی که به صورت چک حساب جاری و  یا چک مسافرتی یا وجه نقد است، توضیح داده تا از هر گونه سوء استفاده  پیشگیری شود.

محل تنظیم قرارداد و اجرای تعهدات باید کجا باشد؟

محل تنظیم کلیه قراردادها باید معین باشد،  زیرا طبق قانون، محل تنظیم قرارداد، در تعیین دادگاهی که در رسیدگی به  اختلاف ناشی از قرارداد صلاحیت دارد، نقش مهمی خواهد داشت. محل انجام  تعهدات نیز باید در برخی قراردادها معین شود؛ به خصوص در قراردادهایی که  موضوع آن عرضه خدمات یا تحویل کالا است.

مال منقول و غیر منقول از دیدگاه حقوقی

در حوزه املاک، با اصطلاح  مال منقول و غیر منقول بسیار برخورد می‎کنیم. در ادامه این دو واژه را شرح می‎دهیم.

مال غیر منقول؛

به مالی گفته می‎شود که از محلی به محل  دیگر منتقل نمی‎شود که یا استقرار آن ذاتی است یا با دخالت انسان انجام  می‎شود. به نحوی که‌ انتقال آن به خرابی یا نقص خود مال یا محل آن منجر  شود. در زیر به برخی از اموال غیر منقول اشاره شده است:

• زمین ها، ساختمان ها و هرچه که در آن نصب شده و جزء بنا محسوب می‎شود  غیر منقول است و همچنین لوله ‌ها که برای جریان ‌آب یا مقاصد دیگر در زمین  یا بنا کشیده شده باشد جزء اموال غیر منقول محسوب می‎شوند.
• آینه و پرده نقاشی و مجسمه و امثال آن ها در صورتی که در بنا یا زمین  به کار رفته باشد به طوری که انتقال آن موجب نقص یا خرابی خود آن ‌یا محل  آن بشود غیر منقول است.
• میوه و حاصل باغ و مزرعه تا زمانی که چیده یا درو نشده غیر منقول است.  اگر قسمتی از آن چیده یا درو شده باشد فقط آن قسمت منقول محسوب می‎شود.

اموال منقول؛

اشیائی که انتقال آن از محلی به محل دیگر امکان داشته باشد بدون این که به خود شی یا محل آن خرابی وارد آید منقول است.

• مصالح بنائی از قبیل سنگ و آجر و غیره که برای کار بنائی تهیه شده یا  به دلیل خرابی از ساختمان جدا شده باشد تا وقتی که در ساختمان به کار  نرفته، منقول محسوب می‎شود.

همچنین بخوانید:

آنچه درباره معاملات قولنامه ایی باید بدانید 

حق داوری چیست و کدام دعاوی به داوری ارجاع می شود؟ 

آنچه درباره عقد ضمان باید بدانیم 

مبایعه نامه ؛ شرایط فسخ آن 

تعیین خسارت قرارداد چگونه است؟